ولادت حضرت علی (ع)
دوشینه ازفلق[1] چو شفق[2] گشت آشکار
زد آفتاب خیمه به دامان کوهسار
ذرّات شمس شعشعه[3] ی مهر خاوری
پرتو فکند صبح به ظلمت طلایه دار
درپرده ی سحاب نهان گشت قرص ماه
بی پرده قرص مهر برافروخت چون عذار[4]
میلاد امام حسین(ع)
قویدی بو فنا عالمه قدم وجه باقی لم یزل حسین
ایلدی منوَّر بو عالمی گون جمالی گُلدن گوزل حسین
هم اوزی گوزل هم آدی گوزل هم آتا آناسی گوزل حسین
یار و آشناسی گوزل حسین
ایستدی خدا اهل عالمه بولدوره حسینون جلا لتین
جبرئیله امر ایتدی آرتیروب باغ جنّتین زیب و زینتین
ایلدی جهنّم اودین خموش آلدی اهل دوزخ حرارتین
چون مزیّن ایلوب بو عالمی صبح وقتی صبح ازل[1] حسین
حضرت زهرا(س)
تا جمالیندان کنار ائتدی مه بطحا[1] نقاب
خجلتیندن ائتدی پنهان اوز ضیاسین آفتاب
اولدی عالم مقدمیندن رشک گلزار بهشت
چولقادی دنیا یوزون یکسر شمیم مشک ناب
شمع حُسنوندن ایشیقلاندی شبستان فلک
رنگ رخساریندان آلدی کون و امکان آب و تاب
حضرت زهرا(س)
در میان شعر تو بانو ، اگر حاضر شدم
خواندم اول کوثر و با نام تو طاهر شدم
در خیالم صحن و گنبد ساختم ، زائر شدم
نام شیرین تو بردم فاطمه ، شاعر شدم
رشته ای بر گردن ابیات من افکنده دوست
می‌برد شعر مرا آنجا که خاطر خواه اوست
در مدح حضرت رسول(ص)
لَمعات[1] وجهه ی ذوالمنن[2] نه مُشعشع[3] آمدی از قدم
طلعات هستی ماخلق نه مُلمّع[4] آمدی از عدم
نه شموس حکمت و معرفت ز بروج علم زدی عَلم
نه ز عرش و فرش نشان بُدی نه ز لوح[5] و کرسی[6] و از قلم[7]
ز نهان اگر نشدی عیان جلوات[8] ذات محمّدی(ص)
[1] - لمعت : ج لمعه : روشنی ، پرتو.
[2] - ذوالمنن : از صفات خدا ؛ صاحب عطاها و احسان ها.
[3] - مشعشع : پاک و روشن.
[4] - ملمع : روشن ، درخشان.
[5] - لوح : لوح محفوظ :
- در روایات اسلامی، لوحی در آسمان هفتم که احوال و حوادث گذشته و آینده در آن ثبت است.
- (فلسفه) عقل فعال؛ عقل اول؛ نفس کلی.
۳- (تصوف) از مراتب نورالهی که در مرتبه‌ای از خلق و آفرینش متجلی است.
[6] - کرسی : عرش ، آسمان.
[8] - جلوات : ج جلوه ؛ آشکار کردن ، ظاهر ساختن - تابش انوار الهی بر دل عارف که او را واله و شیدا سازد؛ تجلی.
میلاد حضرت رسول(ص) و میلاد امام صادق(ع)
دانی که مهد عرض چرا پر معطّر است؟
مولود سروران سبب مشک و عنبر است
هفدهم ربیع نخست آفتاب و ماه
پرده ز رخ فکنده که عید موقّر[1] است
مقصود از آفتاب جهانتاب عقل کل
خلق از دل محمّد و ختم پیمبر است
حضرت علی (ع)
آن را که دل به نور هدایت منوّر است
از جان و دل محبّ وصیّ پیمبر است
صِهر[1] نبی ولیّ خدا ، علّت وجود
کز هر که هست در شرف و قدر برتر است
ولادت حضرت فاطمه(س)
مزیّن خانۀ خود را خدا با نور زهرا کرد
مقام فرش را عالی تر از عرش معلّا کرد
ز یمن مقدم میمونۀ[1] آن بانوی عظمی
صفای دیگری امّ القری[2] بر چهره پیدا کرد
پیمبر شادمان ، بانو خدیجه خرّم و خوشدل
از اینکه زهرۀ زهرا از آن خانه تجلّی کرد
تاریخ ولادت حضرت زینب(س)_اشاره به یک تحریف تاریخی
حضرت زینب کبری سلام الله علیها
در یکی از روزهای سال ششم هجری خانه ی پاک علی(ع) و فاطمه(س (با شادی و سرور به پیشواز نو رسیده ای می رفت ، دختری که سومین فرزند خانواده و اوّلین دختر حضرت امیر المومنین(ع) و بی بی فاطمه ی زهرا (س) بود.
حضرت زینب (س) در روز پنجم جمادی الاول[1] و در خانه ای چشم به این جهان گشود که سرپرستی آن را سه تن از پاک ترین بندگان خدا بر عهده داشتند ،
رسول خدا(ص) ،امیر مومنان(ع) و سرور زنان جهان فاطمه ی زهرا (س) که درود خداوند بر همه ی آنها باد.
مدح امام حسن عسکری (ع)
ای متجلّی[1] از رخت ، جلوۀ حُسن داوری
غیر نبیّ به انبیا ، داده خدا برتری
هم به زمین امامت و هم به سمات[2] سروری
خلقت و طینتت[3] همه فاطمی است و حیدری
حُسن نکویت از همه کرده ندیده دلبری
تویی امام عسکری تویی امام عسکری
میلاد امام حسن مجتبی (ع)
مام عصمتدن تاپوب فیض ولادت مجتبی
بیت زهرانی ائدوبدور رشک جنّت مجتبی
آچدی ذات کبریا عالم لره باب کرم
نور وحدتدن یاراتدی بیر مقام محترم
محفل عشق و ولاده قویدی دنیایه قدم
ایلدی اول محفلی کانون عزّت مجتبی
تولد حضرت زهرا(س)
در مورد تاریخ تولد حضرت فاطمه (س) بین مورخان اختلاف وجود دارد علمای بزرگ شیعه[1] معتقدند حضرت زهرا(س) در 20 جمادی الثانی سال 5 بعثت در مکه[2] متولد شده است.
اما بزرگان اهل سنّت از قبیل ابن سعد [3] ، طبری [4] ، بلاذری [5] ، ابن اثیر [6] ، ابوالفرج اصفهانی[7] ، محمد بن اسحاق[8] و ابن عبد البر[9] تولد حضرت زهرا (س) را 5 سال قبل از بعثت می دانند و تقریباً همگی نوشته اند «سالی که قریش خانه کعبه را می ساختند.»
[1] - در بین علمای شیعه شیخ طوسی در مصباح المتهجد ص 561 سن حضرت فاطمه (س) را حین ازدواج با علی (ع) سیزده سال نوشته است که در این صورت تولد ایشان در سال اول بعثت خواهد بود.
[2] - مناقب ابن شهر آشوب،ج 3،ص 357. كافی،ج 1،ص 458. -
[3] - طبقات ج 8 ص 11
[4] - تاریخ طبری ج 13 ص 2434
[5] - انساب الاشراف ص 402
[6] - کامل ج 3 ص 341
[7] - مقاتل الطالبین ص 48
[8] - به نقل علامه مجلسی در بحار ص 214
[9] - الاستیعاب ص 750
میلاد میلاد امام رضا(ع)
نیّر رجاء[1] ایلیوب طلوع آسمان خلقتده بو گئجه
گوز آچوب رضا ، نجمه[2] نون گلی گلشن امامتده بو گئجه
دولدوروبدی آفاقی لمعه[3] نور حجّت خالق غفور
مهر عارضوندن اولوب فلق مستنیر[4] و مستغرق سرور
دیده سین آچوب دولدوروب بوتون ماسواللهی عزّت و غرور
کلّ خلقتی غرق ائدوب خدا قُلزم[5] سعادتده بو گئجه