دیر راهب
بامدادان گام بنهاده به راه
سوی دیر راهب آن بی دین سپاه
کاروان پهلوی دیر آمد فرود
وان سر اَطهر به روی نیزه بود
چشم راهب تا بر آن سر اوفتاد
چشم او بر مهر انور اوفتاد
غرق حیرت بود و از سر رفته هوش
محو اندر طلعت[1] و روی نکوش
دیر راهب
ای جمال ملکوتی[1] که چنین زیبایی
تو مه چارده ، یا مهر جهان آرایی؟
ای مه منخسف آیا ز شبستان که ای؟
کامشب از مهر و وفا شاهد[2] بزم مایی!
پر زند موج ملک تا به فلک از درِ دِیر
از پی عرض سلام تو ؛ مگر عیسایی؟
دیر راهب
تنور خولیه عیسی حسینه دیده گلوب[1]
حسینده دیریده عیسانی بازدید ائلدی
مسیحی محضر خیرالبشرده ، مریمی ده
حضور حضرت زهراده رو سفید ائلدی
گئدردی قافله بیر دِیریدن دوشوب گذری
هوا حرارتینون شدّتین شدید ائلدی
امیر قافله وئردی اقامته فرمان
نشیمن اوردا او گون لشکر یزید ائلدی
[1] - در دیوان مرحوم خوندل این بیت به این صورت آمده :
مسیح کوفه ده گلدی حسینی دید ائلدی
حین ده دیریده عیسانی بازدید ائلدی.
دیر راهب
باشیم اوسته سالماقا سایه آنا خوشگَلموسن
گورماقا اوغلون کلیسایه آنا خوشگَلموسن
نه گوزل دمده آنا سن دید باز ایتدون منی
یاده سالدون لطف اوزیله ، دلنواز ایتدون منی
مریم و سارا یانیندا سرفراز ایتدون منی
یِتدی باشیم عرش اعلایه آنا خوشگَلموسن
زبانحال امام حسین(ع) به رأس سیّدالشهدا(ع)
عجزیله زبس راهب ایدوب اشک روانه
اعجازیله رأس شه دین گلدی بیانه
من گوهر گنجینۀ تسلیم و رضایم
من شمع دل افروز شبستان وفایم
من صدرنشین حرم قدس تجرّد[1]
من سدره[2] مکان طایر فردوس ولایم
[1] - مجازاً بمعنی ترک دنیا و قطع علائق .
[2] - پیراهنی است سفید و ساده و گشاد که تا بحد زانو میرسد، بی یخه و با آستینهای کوتاه میباشد، چاکی در وسط دارد که تا به انتهاء سینه میرسد و در آخر آن چاک کیسه ٔ کوچکی دوخته نامزد بکیسه ٔ کرفه (ثواب )، این کیسه نشانه ای از گنجینه ٔ پندار نیک و گفتار نیک و کردار نیک شمرده میشود.
زبانحال راهب به سیّدالشهداء(ع)
یارالی کیمسن ائدوب دِیریمی نورانی باشون
طور سینادن ائدوب باش بو کلیسانی باشون
دولانوم باشیوه ای باشی سالان عالمه شور
نور حق ایلوری بو رأس منوّرده ظهور
وار یری رشک[1] آپارا بو یره گر وادی طور
بر ملا گورسه سالار حیرته دنیانی باشون
دیر راهب
در فکر گلی بودم و گلزار خریدم
گل خواست دلم ، خرمن و خروار خریدم
در گلشن فردوس برین هم نفروشند
این طُرفه[1] گلی را که من از خار خریدم
دیدم که به کف مایه و مقدار ندارم
بهر دو جهان مایه و مقدار خریدم
دیر راهب
سر سلطان مظلومان یتیشدی دیر ترسایه
صدای ناله ی ناقوس اوجالدی طاق مینایه[1]
گوروب دیرانی اوزگه حالیله ناله ایدر ناقوس
قالوب حیران و سرگردان، اولوب بو قصّه دن مایوس
چخوبدور دِیریدن دیشره، گوروب اول پیر بی سالوس[2]
نچه بیرق وورولموش نور اعظمدن او صحرایه