امام صادق(ع)

خداوندا گواه اول عمرومون آخر زمانینده

بو صادق بنده وین امنیّتی یوخ دودمانینده

گوزومده روز روشن شام تاریکه اولوب تبدیل

خیال سلطنت وار منده منصورون خیالینده

ربیعین اوغلی گلدی بیر گئجه بیردن بیره غافل

ائوی تفتیش قیلدی آلتین اوستون اوز مکانینده[1]

اوشاقلار قورخوشوب تیترشدی تک تک اولدی ناراحت

یوخی قاچدی دوگولدی قلبی پیرینده جوانینده

دوباره بیر گئجه نچّه نفر دیواریدن دوشدی

اولار مانع اولوب اطفالیمون داد و فغانینده

اولاردا اختاروبلار منزلین هر گوشه سین بیر بیر

واریدی هر کیمون هر قدر نیروسی توانینده

اوزومی دستگیر ائتسونله آخر دوتدولار تصمیم

منه نسبت عداوت واریدی گویا نهانینده

نماز اوستن منی جلب ائتدیلر مأموریلر جبراً

خشونتله تئز اول تهدید کلماتی دهانینده

عبا عمّامه سیز چکدی منی اشرار سنگین دل

عدالت عالمیندن بی خبر ظلون جهانینده

اسیرانه دایاندیم تا که منصورون قباقینده

نه منصورون حضوری بلکه مرگین آستانینده

منه مست عالمینده خیر خیره باخدی بیر گولدی

علاوه گولماقی دشنام الفاظی زبانینده

خیالوندن گئچوردی بوینومی شمشیریلن وورسون

گئجه نون عالمی چوخ گوزلرین یاتمیش زمانینده

گوزی ناگه دوشوب جدّیم رسول الله مجلسده

غضبلی ، نازنین ال ، بند تیغ جانستانینده

ایتوردی اوز اوزون آغزینداکی باطل سوزی قالدی

او خوناشامون آناً اختلال اولدی بیانینده

سوون طرزین دگیشدی قورخوسندان دوردی هولیله

منی اوز تختینون اوستونده اگلشدیردی یانینده

مرخّص ایلدی القصّه گلدیم منزله بیرده

ائدم دیدار تا محرملرین خُرد و کبارینده

یتوشدی فکریمه جدّیم حسینون روز عاشورا

او وحشتله اولان اطفالینون اشک روانینده

حافظی(ره)

 

 

 

 


[1] - روزي منصور به وزير دربارش « ربيع » گفت همين اکنون جعفربن محمد (امام صادق( عليه السلام)) رادراينجا حاضر کن .

ربيع فرمان منصور را اجرا کرد حضرت صادق( عليه السلام) را احضار نمود، منصور باکمال خشم و تندي به آنحضرت رو کرد وگفت:

«خدامرا بکشد اگر تو رانکشم آيا درمورد سلطنت من اشکال تراشي مي کني ؟»

امام: آنکس که چنين خبري به تو داده دروغگو است ...

ربيع ميگويد: امام صادق( عليه السلام) راديدم هنگام ورود لبهايش حرکت مي کند، وقتي که کنارمنصور نشست، لبهايش حرکت مي کرد ولحظه به لحظه ازخشم منصور کمتر مي شد .

وقتي که امام صادق( عليه السلام) ازنزد منصور رفت، پشت سرامام رفتم وبه اوعرض کردم:

وقتي که شما وارد برمنصور شديد منصور نسبت به شما بسيار خشمگين بود ولي وقتي که نزد او آمدي ولبهاي تو حرکت کرد خشم او کم شد شما لبهايتان را به چه چيز حرکت مي دادي ؟

امام صادق( عليه السلام) فرمود : لبهايم رابه دعاي جدم امام حسين ( عليه السلام) حرکت مي دادم وآن دعا اين است :

يا عُدَّتي عِندَ شِدَّتي وَيا غَوثِي عِندَ کُربَتي اَحرِسنِي بِعَينِکَ الَّتي لا تَنامُ وَاکَنِفنِي بِِرُکنِکَ الذَّي لايُرام

« اي نيرو بخش من هنگام دشواريهايم واي پناه من هنگام اندوهم به چشمت که نخوابد مرا حفظ کن ومرا درسايه رکن استوار وخلل ناپذيرت قراربده .»