راز و نیاز امام حسین(ع) - رجائی(ره)
راز و نیاز امام حسین(ع)
یارب تمام عالم و آدم سنونکیدور
کرسیّ و عرش و فرش و دو عالم سنونکیدور
خُلد برین[1] و کوثر[2] و تسنیم[3] و سلسبیل[4]
حور و قصور و نار جهنّم سنونکیدور
ذرّات کائناتیده بو نظم و انتظام
اَجرامیده بو سرّ منظّم سنونکیدور
سن واجب الوجود[5] سن ای ذات لایزال[6]
هر ممکن الوجود اولا هر دم سنونکیدور
چون بسته دور بو عزّت و ذلّت مشیّته
جان پریش و خاطر خرّم سنونکیدور
مین بیر آدیله آدلانان ای بارئ[7] البدیع[8]
سنسن یقین اسامی اعظم سنونکیدور
هر نغمه ای که اوج ائده بو ساز دهریدن
خوش نغمه دور که زیر سنون بم سنونکیدور
اِعجاز محکم ید بیضای[9] موسوی
انفاس قدس عیسی مریم سنونکیدور
الهام و وحی و معجزه کلّ انبیاء
نوح و خلیل و حضرت آدم سنونکیدور
منده سنون علیده سنون مجتبی سنون
زهرا سنون پیمبر اکرم سنونکیدور
حاشا دیله بو مرحله ده لفظ من گله
من بیر نیِ شکسته ولی دم سنونکیدور
حزن و طرب مقام محبّتده بیر گلر
کُنج دیلیمده عشق سنون غم سنونکیدور
عشقون چکوب بو قافله نی نینوایه چون
قلبیمده کی بو شور دمادم سنونکیدور
من عاملم بو صحنه نی انجام ائدم ولی
عاشور و کربلا و محرّم سنونکیدور
من ساتموشام سن آلموسان ای قانه مشتری
بیع و شرادی ، بیش سنون ، کم سنونکیدور
سنگ صبور اهل حرم زینب حزین
عمرونجه هر مصیبته همدم سنونکیدور
لیلا سنون رباب سنون شاهد اول اوزون
گل تک سولان او تشنه رقیّم سنونکیدور
سقّا کنار نهریده گر تشنه جان وئروب
سن سووموسن فراتیله علقم سنونکیدور
شمر و سنان نه جرئت ائدر باشیمی کسه
شمشیر و تیر و نیزه مسلّم سنونکیدور
نی تک اگر سیزلدیه سیمنده یاره لر
من شاکرم که زخمیله مرهم سنونکیدور
بَجدل[10] روا دگل که بو گون نا امید اولا
بیر یئرده که نگینیله خاتم سنونکیدور
گر خیمه لر شراره چکه عابدیم یانا
من راضیم شراره و مخیم سنونکیدور
عشق اولسون عشقیوه سنون ای آبروی عشق
عشق عالمینده نام معلّم سنونکیدور
بیزدن سلام اولا سنه ای شاه مستضام[11]
یاندون اگر چه دجله و زمزم سنونکیدور
باخ قانوین بهاسینه تا سیر ائدر جهان
هر گوشه ده مجالس ماتم سنونکیدور
تا ریسمان عشقیوه بیز چنگ وورموشوخ
آسودیوخ که عروه ی محکم سنونکیدور
«مجنون» خوشا سعادتیوه شکر قیل مدام
بزم عزاده دیده ی پُر نم سنونکیدور
رجائی(ره)[12]
[1] - خلد برین : طبقۀ فوقانی بهشت.
[2] - کوثر : نهری در بهشت.
[3] - تسنیم : چشمهای در بهشت.
[4] - سلسبیل : نام چشمهای در بهشت – می خوشگوار.
[5] - واجب الوجود : ویژگی آنکه وجودش به ذات خودِ اوست و محتاج غیر نیست.
[6] - لایزال : زوالناپذیر؛ بیزوال؛ جاوید؛ ابدی.
[7] - بارئ : پدید اورنده.
[8] - بدیع : نو ، تازه.
[9] - ید بیضاء : دست سفید و روشن - یکی از معجزات حضرت موسی که هر وقت دست در بغل میکرد و بیرون میآورد نوری از آن ساطع میشد.
[10] - بجدل : بجدل بن سلیم مردی از عرب آنکه انگشت امام حسین (ع ) را پس از کشته شدن برید تا انگشتری بیرون کند
[11] - مستضام : نعت مفعولی از استضامة. مظلوم و آنکه از حق او کم کرده باشند.
[12] - برای مشاهده ی متن کامل شعر به منشور عاشورا ج 2 رجوع فرمایید.