حضرت امّ البنین(س) - شأنی(ره)
حضرت امّ البنین(س)
بس دگولدی بی سبب ام البنین
روز و شب ایلردی افغان و انین
نه وداعین گوردی اوز عباسنون
نه دوشندی اوستنه اعضاسنون
قلبینی بو اودلی نسگل داغلادی
گولمدی بیر گون ئولونجه آغلادی
ایلدی مسکن بقیعی شامه دین
توکدی اشکین صبحدن آخشامه دین
ائتدی دورت اوغلون بهانه روز و شب
واحسینا چکدی بو کان ادب
یاد ائدوب عباسنی صبح و مسا
سسلمون بیرده منی امّ البنین
قوی دئیوم وجهین همین بو نکته نین
آلدی مندن دورت جوان بو چرخ پیر
گورمدی امّ البنین آدین جدیر[3]
آه و واوِیل و اسف ای روزگار
دورت اوغول داغیله اولدوم داغدار
آه و واویل و اسف ای چرخ دون
قلبیمی هجر جوانان ایتدی خون
آه و واویل و اسف اهل سفر
نقل ائدولّه کربلادن بیر خبر
وار یئری قان اولسا گوز یاشی گوزون
اولماسون ایکاش اصلی بو سوزون
اوغلوم عبّاسین کسوبله یولارین
سو کنارنده سالوبلا قولارین
الغرض امّ البنینون شیونی
رحمه گتدی رحمسیز بیر دشمنی
بیر گونی مروان[4] هنگام عبور
دولدوروب گوردی بقیعی داد و شور
سویلدی کیمدور ائدور داد و انین؟
وئردیلر پاسخ بودور امّ البنین
وار دئدی حقی، اگر قان آغلاسا
روز و شب هر لحظه هر آن آغلاسا
حقی وار بوندان اگر آرتوخ یانا
دورت اوغول داغنده دوزمز بیر آنا
حقّی وار عباس تک اوغلی ئولن
ایلسون دنیا یوزین بیت الحزن
حقی وار هر گونده واویلا دئسون
تا نفس وار وااباالفضلا دئسون
«شانی(ره)»
[1] - انشاد : شعر خواندن.
[2] - رثا : گریستن بر مرده و برشمردن نیکویی‌های او.
[3] - جدیر : سزاوار ، شایسته.
[4] - مروان بن حکم بن ابی العاص بن امیه چهارمین خلیفه اموی و سرسلسله شاخه مروانیان.
مروان در کودکی به همراه پدرش به طائف تبعید شد و توسط خلیفه سوم، عثمان بن عفان، به مدینه بازگشت و عهده‌دار اموری در بدنه خلافت شد. وی در جنگ جمل و صفین در مقابل امام علی(ع) قرار گرفت؛ مانع دفن پیکر امام حسن(ع) کنار جدش، پیامبر(ص) شد و همچنین مجادله‌ای با امام حسین(ع) به جهت بیعت نکردن با یزید داشت. مروان پس از کناره‌گیری معاویه بن یزید از حکومت، به خلافت رسید و پس از حدود ده ماه، در سال ۶۵ قمری توسط همسرش مسموم و وفات یافت.