هیأت شیفتگان بقیه الله الاعظم(عج) ارومیه

وداع حضرت علی اکبر(ع)

امید اهل حرم ماه خیمه ها پسرم

مرا گذاشته ای و می روی کجا پسرم

تو یوسف دل و جان هزار یعقوبی

مرو به جانب این گرگها بیا ، پسرم

کنون که می روی آهسته تر قدم بردار

که بیشتر به تو افتد نگاه ما پسرم

در آرزوی تو بنشسته اند اهل حرم

در آرزوی تو ایستاده نیزه ها پسرم

گمان مردن من بیشتر از کشتن توست

که حسرت رخ تو می کُشد مرا پسرم

برو برو که امید است تا شوی سیراب

تو شب نیامده از دست مصطفی پسرم

«مؤیّد» است گدای همیشه بر درگاه

تو عطای تو حال این گدا پسرم

سیّد رضا مؤیّد[1]