حضرت زهرا(س)

 گل کناریمه تا تاپوم بو دم عزّ و شأن شایان عم اوغلی جان

گوزلرینده واردور یقین سنین مین صفای رضوان عم اوغلی جان

 

یولداش اولموشام دوقّوز ائیل سنه ای وئرن یوزی جنّته صفا

آز بو مدّتی چوخلی زحمته سالموشام سنی ایتموشم نوا

گر الیمده مین جانیم اولسا من بیر نگاهیوه ایلرم فدا

تا بوله هامی عشق فاطمه تاپمیاندی پایان عم اوغلی جان

 

خشک و خالی بیر باخماقون سنین وئرمرم یقین مین جنانه من

باشیمه یولوندا نلر گله گلمرم دیله یا که جانه من

گر سن اولماسان قویمارام قدم باغ جنّت و بوستانه من

عشقویله زهرا چکوب نفس هر زمان و هر آن عم اوغلی جان

 

توکمه اشک حسرت جمالیوه آغلیاندا من تاب ائدنمورم

ایستورم سیلم اشگیوی قولوم زخمدار اولوب ترپدنمورم

باشیمه نلر گلدی قوی قالا واضح هر سوزی من دئینمورم

دهریدن داخی جانه گلموشم دویموشام جهاندان عم اوغلی جان

 

رحلت ایلیندن صورا بابام شاد اولوب نه بیر دفعه گولموشم

کوچه صحبتین بیر حسن بولور حقّیوه گوره من دوگولموشم

چکدیلر سنی مسجده طرف باغلاناندا اللرین ئولموشم

کاش اولوب گوریدون او لحظه ده منده قالمادی جان عم اوغلی جان

 

آتش مصیبتده قالموشام بی سبب بو آتش ده یانمورام

فکریمی ایدوب آیریلیق بهم فکروزی باشیمدان آتانمورام

بو قدر که عرض ایلیوم سنه اوتوراندا یردن دورانمورام

واردی خجلتیم اولمادی سنه خدمتیم دو چندان عم اوغلی جان

 

آغلیوب چوخ آغلاتما سن منی خاتمه ویروم غم بساطنه

آغلیاندا سن جانه اود دوشور قلبیمی سالور چوخ تلاطمه

 بو جهاندا دینجلمدوم یقین دینجلور گیدور قبر فاطمه

سیل گوزون یاشین سال یولا منی ایتمه آه و افغان عم اوغلی جان

 

قلبیم اودلانوب سقط اولوب بالام آستانه میز قتلگاه دور

درگهیم یاناندان یارالیام مونسیم منیم اشک و آه دور

ظلمیله سنوب بیر قولوم منیم گوزلریمده عالم سیاه دور

بیر خدا بیلور من نه چکمیشم دوشموشم ایاقدان عم اوغلی جان

 

حقیوی آلاندان سنین عدو گوز یوموب نه آسوده یاتمیشام

کیم آتار گوزوندن بالالارین من ولی جوانلیقدا آتموشام

پشت درده فضّه گوروب نجه سینم اودلانوب قانه باتموشام

درب خانه ده یادگاریدور میخ سرخ و سوزان عم اوغلی جان

 

زینبون اوزون زلفنی دارا قویما گوزلری اشگیلن دولا

غسلوما مباشر[1] اولان  زمان مانع اول مبادا ملول اولا

نعشیمی تئز ائودن چیخات بیر آز قویما زینبیم زلفونی یولا

فاطمه یانار گورسه زینبی دل غمین و گریان عم اوغلی جان

 

منشی قضا یاخشی ثبت ایدوب تئز باشا وئره عمرونی بتول

صبر قیل فراقیمده یانما چوخ درد هجریدن اولما سن ملول

آخرین زحماتیمی منیم ایلسن اگر لطفیلن قبول

بیر نچه وصیت ائدوم سنه ای ولیّ سبحان عم اوغلی جان

 

باشیم اوستونه گر بو گون منیم دوشسه سایه رحمت اجل

اوز الونله غسل و کفن ائله دگمسون منه بلکه آیری ال

مانع اول اگر گلسه اشقیا کفن و دفنیمه یتمسون خلل

دفن ائله منی نصف شب اوزون قبریمی ده پنهان عم اوغلی جان

 

دیزلره طاقت دور بالالاریم قیزلاریم حسینیله هم حسن

قویما گرد غم یوزلرین دوتا لطف قیل ایا شاه ممتحن

آغلاسا اگر اونلارین بیری آغلارام یقین قبر ایوینده من

ساخلا اونلاری نازیلن اوزون گوز گوتورمه بیر آن عم اوغلی جان

 

هاردادور حسینیم گلوب وئره بیرده گل جمالین منه نشان

امر ایله اوزون نور عینیمه باشیم اوسته وئرسون منه اذان

ایشیدوم بابامین آدین بو دم عمرومون بهاری اولا خزان

منده آغلیوم عرض ایدوم اونا جان حسین عطشان عم اوغلی جان

 

بیرده بیر سوزوم وار گرک دئیم چوخ چتیندی بو غملی مساله

کربلاده عریان یاتار حسین زینبه اولار سخت مرحله

شمر دون گلر قانلی مقتله ایستیر سالا عرشه ولوله

منده اوردیام سن اوزونده گل ایله لطف و احسان عم اوغلی جان

 

ایستیدن فشاره دوشر بالام لبلری یانار سسلر العطش

ذبح ائدنده قاتل باشین گورر جسمی غرق خون یرده مُنکمَش[2]

زینب ال آتار خنجری دوتا باشلانار او هنگامه کشمکش

زینبین الینده دوتان زمان باغریمیز اولار قان عم اوغلی جان

 

وار علاقه سی «عاذلون» منه یاندیرور اوزون آتش غمه

آغلیاندا گویا که هر زمان یوزده اوخشیور گوز یاشی یمه

حشریده الیندن دوتام گرک اوندا کی قوپار شور و همهمه

سنده لطف ایله باخ اونا او گون اولماسین هراسان عم اوغلی جان

امیر سفید اقدم اهری(عاذل)

 


[1] - مباشر : انجام دهنده – ناظر.

[2] - منکمش : چین خورده – چین چین – پوست بر استخوان ترنجیده.