حلول ماه محرّم 

دئدوم هلاله نه باعثدی قامتون بئله خمدور

جواب وئردی مگر بولموسن محرّمدور

دئدوم ندن ارییوب اولموسان ضعیف و نحیف

دئدی سالان منی بو درده هالۀ غمدور

ائدوب احاطه سراپا ملال هاله مثال

هلاله هالۀ درد و ملال توأم دور

دئدوم شفقدن اولوب دامن فلک گلگون

دئدی بو سرّی سوال ائتمه سرّ مبهمدور

شفق [1]دگل شهدا قانیدور که شام و سحر

اولور مشاهده سرخی دلیل محکمدور

دگل بو خطّ شعاعی تیکوب عزا عَلَمین

سپهر بامینه خورشید قانلی پرچمدور

طلوع صبحده ظلمات مغرب شامی

سالوب خیالینه آفاق اودور که مظلمدور

اولوبدی کرسی عرش اوسته نوحه خوان جبریل

ائدوبله فرش عزاخانه عرش اعظمدور

وورور صلای[2] محرّم جمیع ذرّاته

سما و ارض بو ماتمده غرق ماتمدور

او بزمه حاضر اولان انبیای ذوالاکرام

ائدن اقامۀ ماتم رسول اکرم دور

گییَن قراسینی حوّا و مریم و سارا

گلن عزاسینه نوح و خلیل و آدم دور

حسین حسین سسی دولدوروبدی شش جهتی

دگوب بیری بیره عالم بیر اوزگه عالم دور

بسان کعبه سیه پوش اولوبلا خلق جهان

دمادم اشک فشان دیده لر چو زمزم دور

اولوب بساط سلیمان کربلا برهم

بساط عیشی بو ماه عزاده برهم دور

اولوب علی قیزی زینب بو آیدا شمره اسیر

او زینبی که کمینه کنیزی مریم دور

بو ایدا شبه پیمبر شهید اولوب ناکام

قیامته کیمی گر آغلیاق گینه کَم دور

یتوب امامه مصیبت ، مصیبت اوستوندن

نظرده ایندی همان حالتی مجسّم دور

یخوبلا قولسوز علمدارینی فرات اوسته

یانان بو حسرته شطّ فرات ، علقم دور

یتن زمان باشی اوسته گوروب نفس گلمور

هنوز گلماقی قانین دلی دمادم دور

اَلین قویوب بلینه دلده ذکر وا عبّاس

دئدی بوکولدی بلیم آه قامتیم خم دور

اَلون اَلیمندن آلوب ایتدیلر شهید سنی

بو قوم ایندی منیم قتلیمه مصمّم دور

منیم یولومدا اوزوم شاهدم شهید اولوسان

مقام و منزلتون حق یانوندا اعظم دور

ولی نه فایده سنسیز حیات دنیادن

منه حیاتیدن ایندی ئولوم مقدّم دور

اگر یاتوب علمون ائتمه غم قیامتده

او گون لوای شفاعت سنه مسلّم دور

نفس ویریلدی گلوب هوشه ایلیوب احساس

یانیندا حاضر و ناظر ولیّ اعظم دور

باشین گوتوردی دیزیندن ایاقینه قویدی

محبّت عالمینون سرّی اوزگه عالم دور

یوزون ایاقینه سورتوب دئدی جُعِلتُ فَداک

وسیلۀ شرفیم بو غبار مقدم دور

دوتوبدی گوزلریمی قان گورنمورم یوزیوی

بو آرزوئیله گویلوم هنوز خرّم دور

که اوز الونله گوزومندن بو قانی پاک ائده سن

گورم جمالیوی بیر دم که دم همین دم دور

اوزولدی حسرتیله گرچه دامنوندن الیم

و لیک رشتۀ اخلاص الیمده محکم دور

«حقیر» چون بو سوال و جوابه یوخدی یولون

سکوت ایله بو امره امام اعلم دور

«حقیر خویی(ره)»[3]

 

 


[1] - شفق :  سرخی افق پس از غروب آفتاب .

[2]  - صلا : برافروختن آتش.

[3] - برای مشاهده متن کامل شعر به دیوان حقیر خویی(ره) مراجعه فرمایید.