راه شام – زبانحال حضرت لیلا

آچ قان دولان گوزون بو سوزه وئر جواب اوغول

کیم ایلیوبدی قانیله زلفون خضاب اوغول

گل برگیدن لطیفیدی بو قانلی پیکرون

انصافیدی که بسترون اولسون تراب اوغول

مخسوف[1] تا گوروب قمر عارضون سنون

قانه باتوب شفقده[2] رخ آفتاب اوغول

گوردوقجا تل به تل سر زلفون جبینیده

سنبل کیمی تاپور اورگیم پیچ و تاب اوغول

نرگس کیمی خمار گوزون حال نشئه ده[3]

هر هوشیاری ایلوری مست و خراب اوغول

زلفوندی بو که قانیله الوان اولوب علی

یا لعل ایچینده گورسنوری مشک ناب اوغول

دولموش گوزون پیاله کیمی قانیله سنون

دنیانی سرگران ائلیوب بو شراب اوغول

لیلا دلیجه یاخچی دئیوب «عابد»[4] ، «احمدی»

آچ قان دولان گوزون بو سوزه وئر جواب اوغول

حاج محمد احمدی صائب[5]

 


[1] - مخسوف : فرو رفته در زمین.

[2] - شفق : سرخی افق پس از غروب آفتاب .

[3] - نشئه : سرخوشی ، کیفور ، لذت.

[4] - منظور استاد عابد تبریزی.

[5] - برای دیدن متن کامل شعر به جلد 6 مجمع الاشعار حاج احد بهشتی زاد رجوع فرمایید.