حضرت رقیّه(س)

چو شام شومده بیر جمع شام ائدن واریدی

خرابه کنجی کیمی مجلس حزن واریدی

دئینمرم من او ویرانسرایه بیت حزن

اگرچه چوخ غم و حزنیله اگلشن واریدی

نه نوع بیت اولی دورت بیر طرف شکسته حصار

که نه قاپوسی نه آثاری سقفدن واریدی

آدی خرابه اوزی رشک باغ جنتیدی

او قدر صورتی گل زلفی یاسمن واریدی

مباد او یوزلره نامحرمین دوشه نظری

نقاب، ینگین ، الین  ، زلفین ایلین واریدی

باخاندا هر طرفه سلسبیل[1] و کوثریدی

زبسکه دامنینه اشک تر توکن واریدی

چکوب سس آغلاماقا جرأت ایلین یوخودی

که آغلیانلارا طعن ایلیوب گولن واریدی

اوزین کناره چکوب یوز قویاردی دیواره

نقدر خلوت ائدوب درد دل دئیَن واریدی

او یئرده شاه شهیدان عیال دربدری

فشار ظلمده بیر مدّت زمن واریدی

دئسم که شامده گون گوردولر خلافدی بو

بنات فاطمه دن هاردا گون گورن واریدی

ایشیقلی آی کیمی بیمار امام صدرنشین

ستاره عضولی بیر دوره انجمن واریدی

او مجلس اهلی تماماً عزالی یاسلیدی

آتا، عم اوغلی، عمو، قارداشی ئولن واریدی

قوروبلا حلقه ماتم خرابه کنجینده

یوزه یاخون دئیه بوللم قرا گئیَن واریدی

غریب عزاسینه گرچه گلوب گئیدن آز اولی

ولی او ماتمه بی حد گلوب گیدن واریدی

رسوم تعزیتیله گلوردولر دئمورم

حکایت ایلمورم تسلیت وورن واریدی

تمامینون ایشی آزار ،اذیّت، استهزا

شماتت ایتماقا بخصوص چوخ گلن واریدی

بیریسی دل یاراسی وورماسیدی گئچمزدی

یولی نقدری که ویرانه دن دوشن واریدی

چوخی گلنده گولردی گئدنده آغلاردی

که بُغضی ، رقّته دیللرده دوندرن واریدی

نه نوع رقّته گلمزدیلر رقیّه کیمی

دیلی یانقلی ،گوزی یاشلی خوش سخن واریدی

گلنده شوره جهانه سالاردی شور نشور

مگر او شوری گوروب تاب ائدوب دوزن واریدی

دوتاردی زینبه یوز عرض ائدردی عمّه مگر

منیم تک عیشی مصیبت لره دونن واریدی

خرابه منزل هارا ، من هارا ، اسارت هارا

مدینه تک منه آباده وطن واریدی

هانی او گون  که فلک دور ائدردی کامیمجه

عزیز عالمیدیم شأنیمی بولن واریدی

عمو دئینده گلردی جواب بئش یئردن

رشید عموم کیمی هر دردیمه یتَن واریدی

دئینده قارداش علی اکبریم دئیردی که جان

شه حجاز کیمی نازیمی چکن واریدی

قویاندا بالش پرقویه باش ائدردیم ناز

نه خشت پاره کیمی بالش خشن واریدی

دئدی دئدی اوقدر آغلادی گئدوب هوشه

ولی او هوشیله چوخ رعشۀ بدن واریدی

آچوب گوزون دئدی عمّه بابام هارا گیتدی

یانیمدا ایمدی شهنشاه مؤتمن[2] واریدی

چکردی اَل باشما پاک ائدردی گوز یاشیمی

بابام خصوص بو دم آغلیاندا من واریدی

توکردی گوزیاشی سویلردی عمّه مژده سینه

بو نقد جانیمی وئرّم اگر دئسن واریدی

اوقدر آغلادی فریاد و داده گلدی تمام

نقدر نی کیمی دیلدن سیزیلدین واریدی

دیار شامی دوتوب ناله تا ایشیتدی یزید

که ماجرانی او بی رحمه بولدورن واریدی

دئدی گلون آپارون تئز آتاسنین باشینی

وئرون داخی دئمسون شاه ممتحن واریدی

اوباشی قویدولا بیر خوانه[3] چکدیله سرپوش

گوتوردی باشینه بیر خصم ذوالمنن واریدی

گتوردی قویدی حرملر برابرینده یئره

صف سلامه دوروب هر نه اگلشن واریدی

رقیّه باخدی او خوانه دئدی من آج دگلم

طعام عمّه مگر سندن ایستین واریدی

دئدی اوز ایستدیقون دور قیزیم طعام دگل

گئجه زمانی غذا هاردا گوندرن واریدی

او گل کیمی باشی بیر ئوپدی باسدی سینه سینه

سپردی گوزده نه که لؤلؤ یمن واریدی

دئیردی ای بابا کیملر یتیم قویدی منی

منیم تک هانسی بلاکش صغیرسن واریدی

کیم آق محاسنوی قانیله خضاب ائلیوب

گتوردی باشیمه عالمده هر فتَن واریدی

او وقتدن که یتیم اولموشام یوزوم گولمز

که هر دقیقه ده قلبمده مین مُحن واریدی

چکوبله کرب و بلادن دیار شامه کیمی

ایکی قولومدا گوزوندن ایراق رسَن واریدی

دویونجا من سنه بو مدّت آغلیانمامیشام

که شمر و زجر کیمی ناله می کسَن واریدی

هنوز ایمدیده سیلی یری یوزومده قالور

جمال رنگیمه باخ رنگ نسترن واریدی

خصوص جانه یتورموشدی ساربان ظلمی

گجه گونوز او شقی من یتیملن واریدی

وورا وورا گوتوروب غیظیله ائدردی سوار

اوزون اوزاق یولی هر ناقه دن دوشن واریدی

اورک قانی یوزونه آخماموش قالان یوخودی

نقدر ناقیه یا محمله مینن واریدی

ائدردی بیر بیره اظهار دردین آغلاردی

فغان و ناله ده چون بلبل چمن واریدی

اوقدر آغلادی بی حس دوشوب خموش اولدی

سونوب معاینه بیر شمعی سوندرن واریدی

آتا باشنا بالا نقد جان نثار ائلدی

گورون کیمین بئله بیر جود پر ثمن واریدی

قاریشدی بیر بیره عورت اوشاق کنیز و حرم

قیامت عالمی ویرانه ده علن واریدی

خبر وئریلدی یزیده حسین قیزی ئولدی

روان ائدوب اورا غساله پیرزن واریدی

یتشدی پیرهنون خارج ایتدی غسل وئره

گمان ائدوبدی که بیر آیری پیرهن واریدی

درست باخدی گوروب تازیانه یرلری دی

دئدی وورا وورا بو طفلی ئولدورن واریدی

وئریلدی غسلی اولوندی کفن ولی دئمورم

او شاهزادیه شاهانه بیر کفن واریدی

غریب آتاسی تک او بی کفن دگلدی گینه

آدی کفن اوزی بیر معجر کهن واریدی

دیمه بو کلمه لری «ذهنی» من نظام ائلدیم

که نظمه کلمه لرون اوزگه بیر دوزن واریدی

ذهنی(ره)


[1] - در مورد چشمه سلسبيل بايد گفت که: «سلسبيل» نوشيدني بسيار لذيذي را گويند که به راحتي در دهان و گلو جاري شود و کاملا گوارا است، بسياري بر اين باورند که از ماده «سلاسه» به معني «رواني» گرفته شده، همان طور که به عبارات روان و جالب نيز «عبارات سليس» گفته مي شود. و گروهي نيز معتقد اند که از ماده «تسلسل» گرفته شده که به معني «حرکت پي در پي» است و در نتيجه، روان بودن چيزي را تداعي مي کند. بنابراين هر دو معني به هم نزديک است. بعضي هم بر اين باوردند که اين واژه، واژه اي است مرکب از دو کلمه «سال» و «سبيل» و بعضي نيز آن را مرکب از «سل» و «سبيل» مي دانند که در صورت اول مفهومش «راهي به طلب» است و در صورت دوم «راهي طلبيد» و معني کنائي هر دو «گوارا» است. (ر.ک تفسير نونه، ج 25، ص364) – چشمه ای در بهشت.

[2] - موتمن : امین، درستکار، مورد اطمینان، مورد وثوق، مطمئن، معتمد، موثق.

[3] - خوان : طبق بزرگی را گویند که از چوب ساخته باشند چه طبق کوچک را خوانچه گویند.