حضرت رقیّه(س)

رسید یار من از راه ، راه باز کنید

ستاره ها همه ، بر ماه من نماز کنید

 

حوائج همه در منظر دو دیدۀ اوست

به سوی او همه دست دعا دراز کنید

 

کشید ناز قدم های میهمان مرا

به آفتاب و به ماه و ستاره ناز کنید

 

خرابه را همه با زلف خویش فرش کنید

مرا که چهره به خاک است سرفراز کنید

 

بر آن سرم که گُلم را به سینه چسبانم

زدست های من امشب طناب باز کنید

 

شب زیارتی است و خرابه گشته حرم

سلام بر حرم خسرو حجاز کنید

 

گل خزانم شده همراه باغبانش رفت

زسوز سینه به یادش ترانه ساز کنید

 

الا تمامی اطفال در به در امشب

زدور با حرم این سه ساله راز کنید

 

زسوز سینه بخوانید «نخل میثم» را

هماره ناله به آهنگ جانگداز کنید

میثم[1]


[1] - این حسین کیست ص 218.