هیأت شیفتگان بقیه الله الاعظم(عج) ارومیه

حضرت ابوالفضل(ع)

تعجیل ایله گلماقدا اماندور آتام اوغلی

سندن اورگیم چوخ نگراندور آتام اوغلی

عفو ایله بو دعوتده اگر اولدی جسارت

اولسون قسم اوز جانوه خواهشدی نه دعوت

احسان ایله بو خواهشیمی ایله اجابت

گل باشوه عباسی دولاندور آتام اوغلی

تا گوز آچوب احساس ایلدیم گوز نَدی قارداش

خورشیدیله مَه یا گئجه گوندوز نَدی قارداش

نطقه گله ‌لی درك ایده ‌لی سوز ندی قارداش

عبّاسه آدون ورد زباندور آتام اوغلی

یوخدور نظر الفاظیده سنسن هامی منظور

سن دیلده بیان گوزده ضیا باشدا اولان شور

گوز چهره ‌وی ترك ایتمد ی، گوردون شب عاشور

هرگز دئمدی باغ جناندور آتام اوغلی

عادتله یانان قلبیم ائدوب اسمیوی تكرار

خشكیده زبان ایتدی اورك دردینی اظهار

عشقون كه منی ایلدی بو خواهشه وادار

ذرّات وجودیمده نهاندور آتام اوغلی

عشقوندی فقط قلبیده یوخ اوزگه تعلّق[1]

بو خُلقله نفسیم تاپیب اوّلده  تخلّق[2]

گَل گَلماقیوا ائتگیله عباسی تصدّق

هر بیر قدمون ارزشی جاندور آتام اوغلی

جان فدیۀ یار اولماسا خدمت دئماق اولماز

باش بذل نگار اولماسا عزّت دئماق اولماز

سودای محبّتدی مصیبت دئماق اولماز

هر غم منه تهذیب[3] رواندور آتام اوغلی

بیر حرف زبانیمده منیم یوخدی گلایه

خشكیده لبیم خنده وئرار موج بلایه

امواج بلادور یِتورَن اوجِ ولایه

بو امر، مسلّم نه گماندور آتام اوغلی

من لازمیدی فدیۀ جانان اولام اولدوم

لب تشنه ره یاریده قربان اولام اولدوم

سو اوسته سوسوز قانیمه غلطان اولام اولدوم

سندن ولی دل چوخ نگراندور آتام اوغلی

مین‌لر من اولام بیر نفسون قیمتی اولماز

گل اولماسا هرگز چمنین نُزهتی[4] اولماز

سنسیز بو جهان اولسادا خاصیّتی اولماز

باللهی جهان سنله جهاندور آتام اوغلی

سینم سپر ایستردی اولا تیر بلایه

تا یتمیه گنجینۀ اسرار خدایه

افسوس دوشوب توپراقا ایندی بو وِقایه[5]

هر چند گنه تیره نشاندور آتام اوغلی

دردیم بودی، سن بی‌ مدد و یاور و تنها

بو دشت كمین گاه و كماندار سراپا

ایوای، نشان بیر، یارالی تشنه لب، امّا

دنیا دولوسی تیر و كماندور آتام اوغلی

آخِر نفس احساس ائلورم عمره علاقه

ایستور منی توش ائتسون اجل درد فراقه

بیر لحظه بولورسن دوشه گر سندن اوزاقه

عبّاسین او دم حالی یاماندور آتام اوغلی

گُل یاره ‌لر ایلوب بولورم بو چولی گلشن

امّا ندی بو منظر گلگون گورورم من

آیا هامی دنیانی دوتوب سوری[6] و سوسن

یا آینۀ چشمیده قاندور آتام اوغلی

یازدی خط خونین ، ورق جسمیده شمشیر

گُلواژۀ عشق اولدی گوزل طرزیله تعبیر

دنیا بویی گویادی بو تعبیر و بو تحریر

اهل دیله تبیان[7] و بیاندور آتام اوغلی

دیداریویله دل یئتر آخر بلی كامه

توفیق تاپار جان بولورم اخذ مرامه

عطرون گَتورور باد صبا پیكی مشامه

انفاسی اودور مشگ فشاندور آتام اوغلی

مأنوس اولالی عشقه ازل ، خامۀ تقدیر

دل صفحه سینه عكس رخون ایلدی تصویر

عشقون منه جان مونسی دور منده نه تقصیر

سنسیز گر ایشیم داد و فغاندور آتام اوغلی

قان سیل كیمی موج ووروب داغ داشا قارداش

بیر ورطه دی بو غم چولی باشدان باشا قارداش

قان قویموری قارداش یتیشه قارداشا قارداش

غَرقاب[8]، كران تا به كراندور آتام اوغلی

بو طایفه دنیایه آزوب دینینی ساتدی

باشدان هوس باطله حق فكرینی آتدی

هر چند كه ظاهرده اوز آمالینه چاتدی

هر سود، بو سو داده زیاندور آتام اوغلی

نفسیم اولالی نعمت تكوینیله[9] مأنوس

اولدوم سنه خادم، سنه چاكر، سنه پابوس

آخِر نفسی ایلمه مشتاقیوی مأیوس

لطفه بولوسن یاخشی زماندور آتام اوغلی

دل روشن اولوب آتشِ جانسوز جگردن

چوخ فیضه یتوب نالۀ شب، آه سحردن

دوشموب بولورم ناله، دعا، آه، اثردن

دیدارون او تأثیره نشاندور آتام اوغلی

ای بارقۀ[10] رحمت بی‌ منّت داور

ای جودِ مجسّم، كرم و فیض مصوّر

تنها نه منم لطفیوه محتاج، برادر

محتاج سنه كون و مكاندور آتام اوغلی

قان آیت نصرتدی بو قانلی علمونده

دل هدیۀ ناچیزیدی تشریف غمونده

باش نقده نثار اولماسا خاك قدمونده

جان دوشینه بیر بار گراندور آتام اوغلی

«عابد» سنه دم ویردیله «ذهنی و سخاوی»

چون ذكر مصیبتده او شاعر دی بو راوی

تكرار ایله اوّل سوز اولوب چوخ سوزه حاوی

تعجیل ایله گلماقدا اماندور آتام اوغلی

عابد(ره)